کد مطلب:188958 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:136
انجام وظیفه
از رفتار امامان این نكته شفاف است كه آنان در شرایط گوناگون تلاش می نمودند آنچه وظیفه دینی آنان است، انجام دهند. به پیشنهادها و جوسازی ها، هشدارهای بیجای افراد توجه نمی نمودند. اگر ناهنجاری در جایی مشاهده می نمودند، این گونه نبود كه از كنار آن بی تفاوت بگذرند؛ بلكه تلاش می كردند ناهنجاری ها را هنجار بخشیده و نقطه ضعف ها و كژراهگی ها را اصلاح نمایند. آنچه برای امامان اهمیت داشت، عمل به وظیفه بود. اگر در این راه مورد نكوهش قرار می گرفتند و یا افراد ناهنجار توجه به رهنمون ها نمی نمودند، امام دست از وظیفه خویش بر نمی داشت.
زراره می گوید همراه امام باقر علیه السلام و عطا در تشییع جنازه فردی از قریش شركت نمودیم. فردی خیلی فریاد و صیحه می زد. عطا به وی گفت یا فریاد نكش و یا اگر ادامه بدهی ما در تشیع شركت نمی كنیم. چون آن فرد توجه نكرد، عطا از ادامه تشییع جنازه منصرف شد و رفت.
من به امام باقر علیه السلام عرض كردم، عطا برگشت؛ امام پرسید چرا، علت آن را گفتم. امام اظهار كرد اگر به خاطر یك باطل از اقدام حق باز بمانیم
[ صفحه 118]
نمی توانیم حق دیگران را ادا كنیم. راهت را ادامه بده. زراره می گوید تشییع ادامه یافت. تا این كه بر میت نماز خوانده شد. صاحب عزا رو كرد به امام باقر علیه السلام كه شما چون خسته شده اید به منزل خویش برگردید. من هم به حضرت عرض كردم چون صاحب عزا اجازه داده برگردید، من نیز سؤالی دارم، می خواهم مطرح سازم! لیكن امام توجه نكرده و به تشییع ادامه دادند و فرمودند ما به اذن صاحب عزا نیامده ایم تا به اجازه ایشان تشییع را ترك كنیم. ما برای اجر و پاداش آخرتی آمده ایم. به مقداری كه در تشییع شركت كنیم پاداش نصیب ما می شود.
نكته زیبا و جالب كه از رفتار حضرت بدست می آید این كه در رفتار امام، عمل به انجام وظیفه شرعی مهم است. باید دید چه رفتاری را خدا از انسان می خواهد. به همان وظیفه عمل كرد خواسته های دیگران مهم نیست. دیگران را خوشایند باشد یا از رفتار به حق بیجا برنجند، اینها ملاك نیستند. ملاك این است كه كدام رفتار وظیفه دینی و الهی شخص است، به همان وظیفه باید رفتار نمود.
زراره می گوید همراه امام باقر علیه السلام و عطا در تشییع جنازه فردی از قریش شركت نمودیم. فردی خیلی فریاد و صیحه می زد. عطا به وی گفت یا فریاد نكش و یا اگر ادامه بدهی ما در تشیع شركت نمی كنیم. چون آن فرد توجه نكرد، عطا از ادامه تشییع جنازه منصرف شد و رفت.
من به امام باقر علیه السلام عرض كردم، عطا برگشت؛ امام پرسید چرا، علت آن را گفتم. امام اظهار كرد اگر به خاطر یك باطل از اقدام حق باز بمانیم
[ صفحه 118]
نمی توانیم حق دیگران را ادا كنیم. راهت را ادامه بده. زراره می گوید تشییع ادامه یافت. تا این كه بر میت نماز خوانده شد. صاحب عزا رو كرد به امام باقر علیه السلام كه شما چون خسته شده اید به منزل خویش برگردید. من هم به حضرت عرض كردم چون صاحب عزا اجازه داده برگردید، من نیز سؤالی دارم، می خواهم مطرح سازم! لیكن امام توجه نكرده و به تشییع ادامه دادند و فرمودند ما به اذن صاحب عزا نیامده ایم تا به اجازه ایشان تشییع را ترك كنیم. ما برای اجر و پاداش آخرتی آمده ایم. به مقداری كه در تشییع شركت كنیم پاداش نصیب ما می شود.
نكته زیبا و جالب كه از رفتار حضرت بدست می آید این كه در رفتار امام، عمل به انجام وظیفه شرعی مهم است. باید دید چه رفتاری را خدا از انسان می خواهد. به همان وظیفه عمل كرد خواسته های دیگران مهم نیست. دیگران را خوشایند باشد یا از رفتار به حق بیجا برنجند، اینها ملاك نیستند. ملاك این است كه كدام رفتار وظیفه دینی و الهی شخص است، به همان وظیفه باید رفتار نمود.